زمانی که تصمیم بر این دارید که خانه ی خود را لوله کشی نمائید، در ابتدای کار لازم است تا انواع گوناگونی از لوله ها را مورد بررسی قرار دهید.
امکان دارد اولین انتخاب شما برای انجام لوله کشی، لوله فولادی و لوله برنجی باشد اما عده ای کثیری هم هستند که از لوله گالوانیزه برای این کار استفاده می کنند، همچنین یکی از روش های جدیدی که برای انجام لوله کشی ساختمان به کار می رود استفاده از لوله پلی اتیلن می باشد.
اما لوله پلی اتیلن دارای معایب به خصوص خود نیز می باشد، به طور مثال آلودگی های شیمیایی موجود را در آب جذب می کند که خود موجب تغییر مزه دار شدن آب می شود.
براساس اخبار مهندسی و شیمیایی کلیه موادهایی که تشکیل دهنده ی لوله می باشند می توانند طعم و بوی خاصی را به آب آشامیدنی بدهند که با شستشوی سیستم کمتر می شود.
مزیت های لوله پلی اتیلن
مواد تشکیل دهنده ی لوله پلی اتیلن می تواند PVC (پلی وینیل کلراید)، CPVC (پی وی سی کلر زده)، PEX (پلی آتلین cross linked) باشد.
با توجه به پلاستیکی بودن جنس این لوله ها، فرسایش آن اتفاق نمی افتد و زنگ نمیزند و همچنین وصل کردن آن ها به آسانی انجام می شود و نیاز به جوشکاری ندارد.
لوله گالوانیزه در مقابل لوله سیاه فولادی
مراحل آبکاری برای انجام شده است که موجب می شود بیشتر در برابر زنگ زدگی، فرسودگی محافظت گردد. همچنین وجود رسوب های معدنی موجب بالا رفتن لوله عمر این لوله ها می شود.
به طور معمول از لوله های گالوانیزه بیشتر در لوله کشی ها و یا سیستم های آب رسانی استفاده می شود.
همچنین به کارگیری این لوله از لحاظ هزینه بسیار به صرفه تر از فولاد می باشد و در صورتی که به درستی تهیه شود آنگاه می تواند به مدت چندین سال یا حتی 30 سال در برابر زنگ زدگی و فرسایش مقاوم باشد و همچنین در صورتی که دارای یک پوشش سطحی روی باشد آنگاه از استحکام بیشتری نیز برخوردار است.
